24 Kasım 2011
bir Krek deneyimi... güzel şeyler bizim tarafta ya da hangi tarafta?
camın ardında hayatlar; sevmeye, sevilmeye çalışan.
zaman zaman bir çığlık gibi sevilmek kendin olmak... ne kadar çok seversek o kadar çok sevileceğimizi sanmanın yanılgısı... bazen çok bildiğimizi sanıp küçümsediklerimizin bize hayatı öğretmesi
sarsıcı...
sahnede o muhteşem oyuncularla aranızda duran camın an be an yüzünüze çarpışı...
http://www.krek.net/
20 Kasım 2011
bir rüya... vietnam
hanoi'de geceyarısı yürüyüşü, mavi olmayan bir deniz ve gece tutulan mürekkep balıklarının tiz çığlıkları; su buharı gibi nemli hava solumaya çalışılan başka bir gökyüzü
vietkongları aradığım tüneller ve rex otelin terasından saygon
başka tanrılara adanan kızıl toprak renginde angkor kuleleri...
başka hayatlara dokunmak, başka çocuklara gülümsemek ve şimdi onlar uyurken uyanmak...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
-
yerler cam gibi, rüzgar içime işliyor ama direniyorum karda yürümeye çalışmak...böyle durumlarda sanki yaşamımdaki tüm zorlukların yürüyüşü...