29 Nisan 2012
şerefe
"I ACCEPT lostness FOREVER..." J. Kerouac
kaybeden olmayı kabullenmek
kaybeden olmamak için ne kadar çok çaba sarf ediyoruz aslında
ya kaybeden olmayı kabul ettiğimiz AN...
kaybettiğimiz mi kıymetli yoksa kaybeden olmayı kabullenerek biz mi?
babayla balkonda kadehleri hafiften geleceğe tokuşturarak geçmişle hesaplaşmak...
bu kadar şanslı olmak
geçmişle hesaplaşabilecek kadar CESUR olmak
Cesaretin bedelini ödemek, bilmeyi; duymayı; görmeyi kabul ederek...
ya sonra?...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
tavandaki ampülün tavana tutunan kısmı yamuk öylece sırıtıyor. aydınlatıyor ama, yani bir anlamda işini görüyor.ondan beklenen kadar. biz de...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder