sokak lambaları :) iyi hatırlattı bir dost geçenlerde bir yazımın üstüne...
en iyi dosttur mesela yağmur yağarken, ışığının huzmelerinde düşen iri damlaları izlemek yalnızlığını unutturur insana. ya da soğuğun ayazında bir gece vakti sırtını yaslarsın, ışığı güç olur tutunmaktan vazgeçtiğin hayatta kalmana
bir ruhları var mıdır? geçerken altlarından sanki bizi izlerler, korkularımızı bilirler de üzümüze vurmazlar. sessizce uzaklaşmamızı ve bir başka dostlarının ışığına kavuşmamızı beklerler.
aynı yaşlı ve bilge ağaçlara benzetirim ben onları
camımın karşısında her gece bana bakan sokak lambası
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
What we call the beginning is often the end. And to make an end is to make a beginning. The end is where we start from. – T.S. Eliot D...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
kaç uzun gün olmuş yazmayalı. blog sürekli aklımda nedense yazmak isteği sürekli içimde. ama galiba yazmaktan çok düşünmenin sağalttığı bir ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder