yalnızlıkla dolu bir öykü
galiba tam zamanında hiçte işime yaramayacak bir film seçmişim izlemek için
mutlu ve tüm varoluşlarını birlikte tanımlayan yaşlıca bir çiftin etrafında örülü bir hikaye
çevrelerinde aşkı yakalamış ama kaybetmiş histerik adamlar ve kadınlar
korktum o adamlar ve kadınlar gibi olmaktan
acıları ve histerileri ve hikayeleri öyle derindi ki... halbuki benimki yeni başladı hem de öyle tazeki
filmin her saniyesi içimi daha da acıttı. sanki hiç iyileşemeyeckmişim gibi içim daraldı. sanki o mesajı kafama vura vura anlattı her kare her an her cümle
böyle mi hayat bu kadar acımasız mı insana karşı
ben acımasızlığı en yakınımda beni sevdiğini sandığım bir adam tarafından zorla tattım.
keşke seyretmeseydim dedim defalarca ama elim gitmedi o lanet stop tuşuna... gerçekle yüzleşti yalnız kadın
27 Nisan 2011
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
tavandaki ampülün tavana tutunan kısmı yamuk öylece sırıtıyor. aydınlatıyor ama, yani bir anlamda işini görüyor.ondan beklenen kadar. biz de...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder