yıllar önceydi
bir okul bahçesinde buluştu hayatlarımız
köhne ve gri binaların arasında kalbimin çarpışı hala aklımda
kokunun yarattığı sarhoşluk kalbimde
genç ve heyecanlıydık
14 yılı aç bir çocuğun sevdiği yemeğe koşuşu gibi geçirdik
kendi varoluşumuzu, hayatımızı "bizi" yarattık birlikte
hep birlikte
an geçirmeden ayrı
hayatın ne getireceğini bilemeden
"biz" vardık ya bir aradaydık ve yaslanmıştık ya birbirimize
hayat, zaman, dostluklar her şey ötemizdeydi
itip kakmadan acı vermeden yaşandı 14 yıl
bir mayıs ayında başlamıştı
bahar gelmişti
bahar kalbimdeydi, kalbimizdeydi hınzırca
şimdi ise sonbahar
yağmur yağıyor kalbime
dinmiyor acı
dinmeyecek biliyorum çünkü bu bahar yağmuru değil ki
baharın bitişi
bir müjde değil
artık bahar sadece bir mevsim
heyecanım değil...
mayıs 1997 - nisan 2011
19 Nisan 2011
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
tavandaki ampülün tavana tutunan kısmı yamuk öylece sırıtıyor. aydınlatıyor ama, yani bir anlamda işini görüyor.ondan beklenen kadar. biz de...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder