bir film seyrettim ve hayatım değişti... hayır hayır! bunu demeyeceğim; arabalara ya da markalara özgürlük, yaşam, amaç yükleyen kapitalist reklam filmi yazarı değilim...
ama bir film seyrettim ve etkilendim. zaten bunun için değil mi karanlık salonlarda kocaman perdenin karşısında anı unutmaya çalışmak...
bir kadın, bir erkek... birbirlerini, bedenlerini, kısıtlarını, hayatlarını, seslerini, isimlerini bilmeyen... tanımayan...
bedensel arzular, sonra gidememe... birbirlerinden gidememe, yaşanan hayatın yalnızlığına karşı zorunlu bir yanyana duruş...
anlamaya çalışmak ve sonra birbirine yaslanma.
bir kadının erkek gibi gidebilmesine öfkelenme... bir erkeğin arkasından koşmamasına içerleme...
yeniden aynı koltuğa aynı eve dönüş... uzayan ve güne kavuşan gece
yalnızlığımıza öfke, yaslanmak isteme bir başkasına, acımızı azaltmak için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder