sizde elektiriklerin kesilmesinden korkanlardan mısınız? ben onlardanım. onlarca mumun bile aydınlattığı evde korkanlardan.
hep yalnızken elektiriklerin kesilmesi en büyük korkum olmuştur.
elektirikler kesilince sanki karanlıkta evin birden farklı bir şekilde canlandığını kendi sesini ortaya çıkardığını hayal ederim. yüz mumluk ampüller yanarken bastırılan, hapsolan iç sesin.
karanlıkta oturmak istediğinizde nedense o ses duyulmaz sadece elektirikler tümden gittiğinde bilir ve ortaya çıkar. çünkü bilirsiniz ki bir dokunuşunuz sizi aydınlığa çıkartacaktır. bekler sessizce yapacağınız birşey olmadığı "anı"
8 Haziran 2011
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
tavandaki ampülün tavana tutunan kısmı yamuk öylece sırıtıyor. aydınlatıyor ama, yani bir anlamda işini görüyor.ondan beklenen kadar. biz de...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder