18 Şubat 2011

gece

sabaha karşı iki. kafam berjerde dışarıyı uyuyan insanları izliyorum.neler yaşanıyor pencerelerinden ışık sızmayan evlerde.sevinçler, ufak sevişmelerin sonunda sarsık uykular, hüzünler bunları düşünmek aklımı başımdan alıyor. başka hayatları düşünmek. bildiğin gibi değil başkalarının hayatı. küçük bir kadeh votka eşlik ediyor gecemin sessizliğine...ama biraz zevksiz mi ne votkamı tatlandıran green tea ne? hafif geliyor gece ağırlaşmasını isterken.sen uykudasın belki. belki başka bir kadın düşlerinde. aslında bu şaşırtıcı olmazdı bari düşlerine gem vurma benden yana kaygılarla. başka hayatlar özlerken ne diye bu çaba...

Hiç yorum yok:

D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M

uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...