24 Haziran 2011

kurşun gibi ağır hava...

hava kurşun gibi ağır... nefes aldırmıyor

Nazım ne güzel söylemiş. Gece mum ışığında buluştuk onu anlatan yeni kitapla. kitaplar en iyi dostumdu her ne olursa olsun. şimdi de... kütüphanemin boş rafları var hala. geride bıraktığım ne çokmuş.

bir serinlik hafif bir müzik çalıyor ne diyor anlamıyorum. hiç fransızca öğrenmedim. neden? başka şeylere zamanın daha kıymetli olduğu günlere adanmış olmak mı? belki de.

özgürlüğü herkes seçebilir hayatında bir an. ya seçmediğin özgürlüğün içinde bulduysan kendini. ve o özgürlükten keyif almaya başlarsan. buna özgür olmak denir mi yahu?

kırmızı sardunyalar hepsi pırıl pırıl gece karanlığında bile.gülümsüyorlar bana ve hayata...

Hiç yorum yok:

D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M

uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...