hava kurşun gibi ağır... nefes aldırmıyor
Nazım ne güzel söylemiş. Gece mum ışığında buluştuk onu anlatan yeni kitapla. kitaplar en iyi dostumdu her ne olursa olsun. şimdi de... kütüphanemin boş rafları var hala. geride bıraktığım ne çokmuş.
bir serinlik hafif bir müzik çalıyor ne diyor anlamıyorum. hiç fransızca öğrenmedim. neden? başka şeylere zamanın daha kıymetli olduğu günlere adanmış olmak mı? belki de.
özgürlüğü herkes seçebilir hayatında bir an. ya seçmediğin özgürlüğün içinde bulduysan kendini. ve o özgürlükten keyif almaya başlarsan. buna özgür olmak denir mi yahu?
kırmızı sardunyalar hepsi pırıl pırıl gece karanlığında bile.gülümsüyorlar bana ve hayata...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
-
yerler cam gibi, rüzgar içime işliyor ama direniyorum karda yürümeye çalışmak...böyle durumlarda sanki yaşamımdaki tüm zorlukların yürüyüşü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder