buram buram melisa burnumda. bazen rüzgarın esişiyle iyice ağırlaşıyor koku bazen de derinden gelen bir haz gibi koklamak için çaba sarfetmemi istiyor.
yine İda'nın eteklerindeyim. bu son otuzaltı saatte ikinci çağrı ve benim ona boyun eğmem. göğün yıldızları altında sessizliğe kulak veriyorum.
onur caymaz'ın son kitabını okudum ida'da. hikaye'den çocuk... ve galiba en doğru yeri seçmişim delicesine satırlarına gömülmek düşler kurmak için.
içten yazılan o satırlar bazen gözyaşı damlalarına dönüştü bazende dudağımda hafif bir gülümsemeye...
şair iyi şiir yazan değil hayatı düş ile birleştirerek geleceğe bırakandır bence ve okuduğum kitap iyi bir şair tarafından yazılmıştı...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
-
yerler cam gibi, rüzgar içime işliyor ama direniyorum karda yürümeye çalışmak...böyle durumlarda sanki yaşamımdaki tüm zorlukların yürüyüşü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder