tavandaki ampülün tavana tutunan kısmı yamuk öylece sırıtıyor. aydınlatıyor ama, yani bir anlamda işini görüyor.ondan beklenen kadar. biz de öyle değil miyiz? girip çıktığımız hayatlar; hayatlarımıza girip çıkanlar, kalanlar...
herkes bir işini, bir işimizi görüyor. böyle mi?
şiddetle reddediyorum.
hayatlarımıza sahip olduğumuz en çokta sahip çıktığımız insanları almalıyız, bırakın onlar öğretsin bize kalıp isteyip istemediklerini. kalmak istemeyenler için ise bir damla gözyaşına bile değmemeli...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
-
yerler cam gibi, rüzgar içime işliyor ama direniyorum karda yürümeye çalışmak...böyle durumlarda sanki yaşamımdaki tüm zorlukların yürüyüşü...
2 yorum:
gece olmuş. gece yazısı. başını yastığa koymak istemediğin zamanlar sokak lambaları çok uzak.
gece sokak lambaları içimi ısıtır
Yorum Gönder