canım yandı bir daha hem de en kötü şekilde. yetmedi mi çekilen acılar, yüz yüze gelinen gerçekler ve yalanlar. yetmedi. hala inanmayı sürdürdüm sevgim için ama yetmiyor yetmedi. bitti.
giderken öğrendim gideceğini ne bir haber ne de bir işaret. sadece bitik bir gidiş.
sarılırken sabah düzeleceğine dair hala yalanlar sıralarken bile inandım ben.
ama artık bitti. sonsuza kadar. acı çekmek ağır geliyor artık bedenime ve ruhuma
14 Nisan 2011
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
D-Ö-N-Ü-Ş-Ü-M
uzun yıllardır birden dönüşen insanlar izledim... hep ilginç gelmiştir, küçük kasabalardan çıkan büyük kentlerde kendilerini bulduğunu san...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
-
yerler cam gibi, rüzgar içime işliyor ama direniyorum karda yürümeye çalışmak...böyle durumlarda sanki yaşamımdaki tüm zorlukların yürüyüşü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder