" tutunacak dalın var benimse kanatlarım kırık, kırık kanatlar tekrar çıkar mı? uçabilir mi bu acıyan kadın tekrar?"
genç bir kız, heyecanlı umutlar içinde bir okul bahçesinde. buluyor aradığını seveceği adamı. adam güçlü emin kendinden mutlu ediyor küçük kızı hayatında olmadığı kadar. yaşam başlıyor her anı "var" eden.
yıllar geçiyor adam seviyor başka bir kadını, o kadının "yalnızlığını", hayatını merak ediyor. peşinde kadının sevgiyle, tutkuyla.
ve özgürlüğüne yazgılı adam yalnızlığına tutkun olduğu kadınla...
okul bahçesinde bırakıyor diğerini hiç tatmadığı yalnızlığa mahkum ederek...
-
bazen ne diyeceğinizi bilemezsiniz ama yine de dokunmak istersiniz tuşlara, anlamsız kelimeler dökülür parmak uçlarınızdan...başkalarına yok...
-
"Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya Aldırma, kara üzüm! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe ...
-
yerler cam gibi, rüzgar içime işliyor ama direniyorum karda yürümeye çalışmak...böyle durumlarda sanki yaşamımdaki tüm zorlukların yürüyüşü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder